salamat

i chanced with this poem today from an old,old file in the desktop. i thought it is still mushy till now though I penned it exactly two July years ago. i think one beautiful side of writing a poem is that one gets to both express and impress genuine feelings through it despite broken thoughts and broken sentences. oftentimes, it just does not make sense to the alien reader anymore but however means heaven and earth to the one who wrote it.

yes, hearts' day is over i know but i am posting it because i just love to. nothing more, nothing less. i guess there will be no other valid reason than just that. lol.

and to you, wherever you are now, thank you. thank you.

Thank you..

sa lahat ng ginagawa mo para sa akin

sa pagiintindi sa mga sumpong ko

sa pagbibigay ng mga yakap na totoo

sa pgluluto mo ng arrozcaldo

sa pagtatanong kung ok lang ako.

Thank you..

dahil naging matapang ako

dahil sabi mo iba ako sa lahat ng nakilala mo

dahil ramdam ko ang pag aalaga mo

dahil alam kong totoo ang pagmamahal mo.

Thank you..

kahit hindi ako perpekto, mahalaga ako sa'yo

kahit kaya mong mgloko, pinipili mo pa ring hindi

kahit mahirap at walang kasiguraduhan tayo

nakikipusta ka sa pagbabakasakaling tayo nga sa huli.

kahit minsan may duda tayo.

Thank you..

hindi man lubos

hindi man talos

hindi man akma

ngunit ito ang paraan na alam ko

at ito ang totoo: i love you.

23 July 2007